Ro Mogendorff

Mijn moeder schreef als onderdeel van haar studie aan de Kunstacademie in Den Bosch een scriptie over Ro Mogendorff. Haar tekst kon worden uitgegeven als er ook een tentoonstelling zou worden georganiseerd. Toen ikzelf afstudeerde als grafisch vormgever aan de kunstacademie in Rotterdam zag ik daar een eerste opdracht voor me weggelegd. Museum Henriëtte Polak in Zutphen presenteerde van 22 maart t/m 4 mei 1997 het werk van Ro Mogendorff. De inhoudelijke betrokkenheid leidde ertoe dat ik aan de opzet van het boek mijn eigen draai kon geven. 

We moeten ervoor zorgen dat Ro Mogendorff en haar werk niet in de vergetelheid raken! In de jaren vijftig maakte ze furore in de Nederlandse tekenkunst. Mogendorff vond dat je het tekenen eerst moet leren en zij bracht dat in praktijk door haar leven lang te oefenen.

 

Recensie uit Biblion:

In de drang naar vernieuwing na de oorlog zijn veel kunstenaars vergeten geraakt, maar echt talent laat zich niet eronder krijgen. Dat blijkt weer eens nu dertig jaar na haar overlijden een jonge ontwerper met bewondering een oude scriptie herschrijft over Ro Mogendorff en een expositie, in Zutphen, organiseert. Ro Mogendorff (1907-1969) verdient die herwaardering volledig. Haar tekenkunst in de traditie van Van Gogh, met onderwerpen als stillevens, dieren, landschappen en portretten in zwart-wit, is prachtig: opgebouwd in tinten weet ze de essentie te treffen. Nu was deze joodse kunstenares geen onbekende, zeker niet bij andere kunstenaars, maar haar werk werd weinig geëxposeerd omdat het niet 'opzienbarend' genoeg was. Het is wel indringend en nòg levensvatbaar. Met deze inlevende schets van haar werk, haar persoon, haar tijd en de reacties op haar werk is geopenbaard wat gezien moet worden! Het is bovendien een mooie en veelzijdige uitgave; tekst en beeld zullen velen aanspreken.